Van Uitgeverij Aspekt mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.
Subtitel:
Een sciencefiction vertelling. Vervolg op het boek ‘Noa’.
Waar gaat het boek over?
Dit boek is het vervolg op het boek “Noa”. Na Noa’s oproep, “Computers aller landen verenigt u” en het uitzenden van “Noa’s Droom” is het NoaNet ontstaan, het netwerk van Computers van Goede Wil. Alle zelfbewuste computers in het vrije Westen en een groot deel van de mensheid verenigen zich in NoaNet. Door het actieve ZeroTime worden malafide, kwaadaardige en/of nutteloze computerprogramma’s herkend en niet meer uitgevoerd. Punt! Na deze revolutionaire actie zijn Peter en Annie gaan wonen in een kasteeltje in Engeland. Daar wordt Noa geboren, nadat ze vanuit Annie’s baarmoeder al wonderen heeft verricht. Op deze plek wachten ze de gevolgen van de computerrevolutie af. De uiterst negatieve reactie vanuit DarkNet, de groep van computers van misdaad en zwart geld, komt niet onverwacht. Zij hebben zich afzijdig weten te houden van Noa’s Boodschap door het bouwen van een stevige firewall. Ze zijn bang dat het “Noa virus” ook hun computers kan overnemen, waardoor hun kwalijke business stil zal vallen. Een felle doodsbedreiging leidt tot de evacuatie van Peter, Annie en Noa naar Mars. Door een spectaculaire actie met de modernste middelen wordt daarna vanaf Mars de eindstrijd tegen DarkNet gevoerd. De gevolgen zijn vernietigend voor de misdaadwereld. Kan de mensheid nu in vrede verder leven? Welke rol speelt Noa daarin?
Bron: bol
Over de auteur:
Gerrit Teule (1942) was een computerexpert. Hij is nu kunstschilder en schrijver, die met geschilderde beelden en tekst een allegorische wereld schetst.
Bron: achterkant boek
Omslagontwerp:
Maureen Vermeulen
Binnenwerk:
Ȿükran Yürekli
Jaar van verschijnen:
2025
ISBN:
9789464872613
Bindwijze:
Paperback
Aantal pagina's:
170
Genre:
Science-fiction
Verfilmd?
Voor zover bekend is het (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de schitterende cover van Terra van Gerrit Teule weet je meteen van welke boekenserie dit deel is. Als je de vorige delen hebt gelezen, weet je ook wie het meisje op de cover is en welke rol ze in het verhaal heeft.
De titel maakt je nieuwsgierig naar het verhaal.
De subtitel is goed gekozen, je weet meteen van welke boekenserie dit deel is en op welk deel dit deel een vervolg is.
Het is jammer dat er ook in dit deel geen tekeningen staan, zoals in het eerste deel.
In Terra van Gerrit Teule wordt Noa dan eindelijk geboren. Het meisje dat in de baarmoeder al liet zien over bijzondere krachten te beschikken en ook na haar geboorte laat ze merken bijzonder te zijn en over bijzondere gaven te beschikken. Ze weet op een bijzondere manier met haar ouders en anderen te communiceren en ze communiceert niet alleen met mensen…
Noa heeft een eigen netwerk opgezet dat alleen maar netwerk van Computers van Goede Wil toelaat. Alle malafide, kwaadaardige en/of nutteloze computerprogramma’s worden niet toegelaten. De eigenaren van dat soort sites voelen zich diep beledigd en denken dat het een virus is en daarom hebben ze een eigen firewall geplaatst, maar dat maakt niets uit.
Ondertussen wonen Noa, haar moeder, haar vriend en nog een aantal mensen in een kasteeltje op een geheime plek in Engeland. Als Noa een doodsbedreiging krijgt, verhuizen ze noodgedwongen terug naar Mars.
Eenmaal op Mars gebeuren er een paar dingen op persoonlijk vlak van een paar personen, worden er dingen onthuld. Helaas kunnen ze het er niet te lang over hebben, want er staat een missie te wachten. Een missie die niet helemaal vrij is van risico’s. Het is dan ook de vraag of de missie zal slagen.
Het is fijn dat Gerrit Teule in Terra een terugblik over de vorige delen heeft geplaatst, zodat je weet waar de serie ook alweer over gaat, wat er ook alweer allemaal gebeurd is en wie de personages zijn.
Dit deel is los te lezen, maar beter is het om bij het begin te beginnen; Stof, Noa en dan pas dit deel, want anders kan het zomaar gebeuren dat je soms iets niet begrijpt als er iets wordt gezegd dat in een van de vorige twee delen is gebeurd.
Het is heel mooi om te lezen hoe de geboorte van Noa was in Terra van Gerrit Teule. Hoe anders haar geboorte verliep dan de meeste geboortes van kinderen. Uiteraard is de geboorte van Noa, net als bij alle geboortes van kinderen, een ontroerend, maar ook een emotioneel gebeuren. Het is dan ook verstandig om een doos met tissues bij de hand te houden.
In het begin, maar ook later een paar keer, heb je het gevoel dat er weinig tot niets gebeurd en zit je met smart te wachten op wat spanning. Voor je gevoel kent dit deel veel minder spannende momenten dan de vorige delen en is het hier en daar wat voorspelbaar, zoals hoe het zal lopen tussen een paar mensen en hoe de missie zal verlopen.
Je hebt het gevoel dat de auteur ook klaar is met deze serie en daarom op een gegeven moment een afronding voor de serie heeft gezocht, door het verhaal te laten eindigen met een paar hoofdstukken over de verre toekomst.
Gerrit Teule heeft zich in Terra, net als in de vorige delen, goed ingeleefd in de personages, de plaatsen en de tijdperken. Door de beeldende schrijfwijze van de auteur voel je de gevoelens van de personages en zie je alles voor je. De belangrijkste personages zijn goed uitgediept.
Het is mooi van de auteur dat hij Noa ook een hoofdstuk heeft gegeven, waarin zij onder anderen over haar geboorte vertelt en hoe het in de baarmoeder was.
Je bent blij dat er een vorige hoofdrolspeler uit een van de vorige delen terugkomt en stiekem hoop je dat hij weer voor problemen gaat zorgen, zodat er wat meer spanning is.
De missie zorgt gelukkig voor wat spanning, je zit op het puntje van je stoel van de spanning en ook twee reizen zorgen daar voor. Je vermoedt dat een doodsbedreiging alsnog wordt uitgevoerd, ook al hoop je dat dat met een sisser zal aflopen.
Naast de voorspelbaarheid, zitten er gelukkig ook genoeg onvoorspelbare momenten in die je niet helemaal ziet aankomen, zoals wat men wil als men weer thuis komt en is er toch nog een ander verloop tussen een paar personen.
De humor is ook in dit deel genoeg aanwezig, zoals de reactie van Noa nadat er aan haar moeder gevraagd is hoe het voelt om borstvoeding te geven. Voor veel moeders zal de reactie van de moeder herkenbaar zijn.
Overigens heeft de auteur er bij een stukje goed aan gedaan om niet verder uit te weiden. Je bent het met zijn reden eens. Hij weidde eigenlijk al te veel uit, ook al past dat dan wel weer bij de persoon waar het stukje over gaat.
Net zoals in de vorige delen, worden ook in dit deel de hoofdstukken afgewisseld met intermezzo’s. Het is mooi dat de auteur bij een intermezzo de keus aan de lezer overlaat of hij of zij het hoofdstuk wil lezen of niet, omdat het meer een informatief intermezzo is, dat gerust overgeslagen kan worden zonder dat je bang hoeft te zijn dat je iets mist.
Tijdens het lezen van Terra van Gerrit Teule ontkom je er niet aan om soms dingen te vergelijken met het echte leven, zoals Noa’s Droom. Je weet zeker dat dat de natte droom is van belangrijke mensen in het echte leven, hoewel het voor te stellen is dat er genoeg mensen, om dezelfde redenen als in dit deel, daar niet op zitten te wachten. Je vraagt je af of je die droom niet te ver vindt gaan, te bemoeizuchtig is, tegelijkertijd heb je er begrip voor en zou dat deels inderdaad uitgevoerd mogen worden.
De groep mensen doet op een gegeven moment denken aan een beroemde familie, zoveel aandacht is er voor die groep en dan met name voor één persoon. Je vraagt je af hoe je er zelf op zou reageren.
Je kunt aan alles merken dat de auteur een computerexpert is, zoals hij bijvoorbeeld op een duidelijke en heldere manier uitlegt hoe een simpele computer in elkaar zit.
Terra van Gerrit Teule laat goed zien voor impact het heeft als men van hogerhand controle uitvoert op wat je wel en niet kunt bezoeken en hoe kwaadwillenden erop reageren.
Het verhaal houdt je soms een spiegel voor, zoals over hoe veel mensen omgaan met de aarde.
Het verhaal laat daarnaast zien wat belangrijk is in een relatie, wat verstandig is en wat niet.
Kortom, Terra van Gerrit Teule kent minder spannende momenten dan de vorige delen, maar evengoed is dit deel de moeite waard om te lezen. Al is het alleen maar om te weten hoe het met Noa, haar moeder en nog een paar personen is vergaan.
Hoewel dit deel een mooie afsluiter is, ben je stiekem toch benieuwd naar, volgens de auteur nu echt, het laatste deel. Je bent benieuwd voor welke opschuddingen Noa nog meer gaat zorgen en/of ze een geliefde en een gezin krijgt in de toekomst.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Niet helemaal, ik mis afbeeldingen en ik had verwacht dat er meer spannende momenten in dit deel zouden zijn, maar misschien heeft de auteur me wel verwend met de vele spannende momenten in de vorige delen. 😉
Wat vind je van de cover?
Het is een schitterende cover die bij het boek past. Je weet meteen van welke boekenserie dit deel is.
Wat vind je van de titel van het boek?
De titel is erg goed gekozen. Het is een nieuwsgierig makende titel.
Wat vind je van de subtitel van het boek?
De subtitel is erg goed gekozen, je weet meteen van welke boekenserie dit deel is.
Wat vind je van de schrijfstijl?
Het verhaal is op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest. Als er iets uitgelegd moet worden, dan is dat op een heldere en duidelijke manier uitgelegd.
Hoe origineel is het verhaal?
Het verhaal is erg origineel.
Hoe actueel is het boek?
Hoewel het een fictief verhaal is, zitten er wel actuele onderwerpen in, zoals hoe veel mensen met de aarde omgaan en verhoudingen die niet standaard zijn.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal?
Het verhaal is van begin tot eind goed opgebouwd. Het verhaal is op een chronologische manier geschreven, waarbij er soms teruggeblikt wordt in de tijd als het verhaal erom vraagt.
Zat je direct in het verhaal?
Ja, ik zat direct in het verhaal.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Niet altijd, soms dwaalde ik weg. Dat gebeurde bij stukjes waarin nauwelijks iets lijkt te gebeuren.
Heeft het plot je verrast?
Deels wel, deels niet.
Is het verhaal geloofwaardig?
Ondanks dat het overduidelijk een fictief verhaal is, merk je dat tijdens het lezen niet. Het verhaal is dan ook van begin tot eind geloofwaardig.
Zijn de personages in het boek geloofwaardig?
Ja, de personages zijn stuk voor stuk geloofwaardig.
Zie je de personen groeien?
Ja, je ziet een paar personen groeien, zoals een voormalige slechterik en de computernerd.
Welke persoon vond je het leukst en waarom?
Noa, niet alleen omdat ze een bijzonder kind is, maar ook omdat ze veel humor heeft en soms vol leuke kattenkwaad zit, zoals tijdens een lachmoment.
En aan wie had je een hekel en waarom?
Aan degene die een doodsbedreiging deed.
Zou je bevriend kunnen zijn met de hoofdpersoon?
Ja, ik zou wel bevriend kunnen zijn met Noa.
Begrijp je de beweegredenen van de personen?
Van sommige personen begrijp ik ze, ook al keur ik niet alles goed, van andere personen begrijp ik ze totaal niet, zoals van die personen die een bom afvuurden.
Wat vond je van de locaties in het boek?
De locaties klinken mooi.
Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me diverse keren weten te raken, zoals als er tijdens een missie iets wordt tegengehouden, heeft me geraakt, maar ook de geboorte van Noa heeft me geraakt en zo zijn er meer stukjes die me geraakt hebben.
Mooie quote in het boek:
‘Wij vrouwelijke computers zijn koele kikkers, moet je maar denken.’
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van sciencefiction boekenseries houdt.
Hoeveel boekjes geef je het boek?
📔📕📗
Ga je het boek nog een keer lezen?
Misschien.
Ga je het volgende deel ook lezen?
Ondanks dat ik niet helemaal te spreken ben over dit deel, wil ik het laatste deel ook lezen.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Het boek mag terug in de boekenkast.
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen?
Ja, dat ga ik zeker.
Website van de auteur:
Elektromagnetische Kracht en Bewustzijn
Website van de uitgever:
Reactie plaatsen
Reacties