Van UITGEVERIJ De Fontein mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.
Subtitel:
Belevenissen van rechercheur Baantjer van Bureau Warmoesstraat
Waar gaat het boek over?
Appie Baantjer was jarenlang politieman aan Bureau Warmoesstraat in Amsterdam. Uit de verhoorkamer is een bundeling bekentenissen van kleurrijke Amsterdammers, hun vergrijpen klein of groot.
Kijk mee over de schouder van Nederlands bekendste rechercheur en denk met een glimlach terug aan het Amsterdam van weleer.
Geïnspireerd door de dagelijkse praktijk van Bureau Warmoesstraat begon Appie Baantjer te schrijven over de kleurrijke personen met wie hij te maken kreeg. Waargebeurde verhalen waarin de meest uiteenlopende Amsterdammers in de verhoorkamer hun verhaal en hun misdaden, groot of klein, uit de doeken doen.
Ter ere van de 100ste (in 2023) geboortedag van Appie Baantjer, de man die beroemd werd met zijn rechercheur De Cock (met ceeooceekaa), zijn een reeks korte verhalen geselecteerd waarin Appie zijn ervaringen uit de politiepraktijk optekende.
A.C. (Appie) Baantjer, de man die beroemd werd met zijn serie over rechercheur De Cock, was ruim veertig jaar in dienst van de Amsterdamse politie
Bron: bol
Omslagontwerp:
Hans van Dijk / Anefo / Nationaal Archief
Binnenwerk:
Pre Press Media Groep, Leerdam
Jaar van verschijnen:
2023
Druk:eerste druk
ISBN:
9789026167973
Bindwijze:
E-boek
Aantal pagina's:
330
Genre:
True crime
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de schitterende cover van Uit de verhoorkamer van A. C. Baantjer krijg je een vermoeden dat de politie in dit boek een grote rol speelt en dat is ook zo, want het zijn waargebeurde verhalen van Appie Baantjer. De titel maakt je nieuwsgierig. Je wilt weten wat voor soort mensen de revue hebben gepasseerd in de verhoorkamer, waarom men daar zat en wat de achtergrondverhalen zijn. De subtitel geeft goed aan wat je kunt verwachten van het boek.
De columns in Uit de verhoorkamer van A. C. Baantjer zijn los te lezen. Je kunt dus zelf bepalen met welke column je begint, welke column je daarna leest en met welke column je eindigt. Omdat de meeste columns vrij kort zijn, is dit een ideaal boek om tijdens een (werk)pauze te lezen of bij bijvoorbeeld de dokter. Hoewel... dat laatste kun je misschien maar beter niet doen, want je moet geregeld lachen en het kan zomaar zijn dat jouw dokter of anderen in de wachtkamer vragen waarom je moet lachen en je dus vertelt wat je gelezen hebt. Dat is nog niet zo erg, maar de kans is groot dat je dan vergeet waar je voor kwam, tenzij het een breuk of iets anders ernstigs is.
In Uit de verhoorkamer van A. C. Baantjer heeft de auteur columns geschreven over wie hij zoal voor of naast zijn bureau in Bureau Warmoesstraat heeft gehad tijdens zijn werkzame leven als rechercheur. Het zijn waargebeurde verhalen waarbij een enkeling een om privéredenen een pseudoniem heeft gekregen. De columns laten zien dat het recherchewerk meer inhoudt dan men vaak denkt. Je krijgt daarmee een heel mooi kijkje achter de schermen van het werk als rechercheur en van Bureau Warmoesstraat. Tijdens het lezen van de columns vind je het jammer dat men van dat bureau geen museum heeft gemaakt, want ook al had het bureau een slechte naam, het waarom staat niet in de columns, maar het bleek een bijzonder bureau geweest te zijn met vele gangetjes en trappen.
Daarnaast was Baantjer misschien wel de beroemdste rechercheur die er gewerkt heeft en spelen de boeken van Baantjer zich stuk voor stuk af in Bureau Warmoesstraat of speelt het bureau een rol in de boeken van Baantjer. Het was dus leuk geweest als men van dat bureau een museum had gemaakt, maar dat terzijde.
Wat de columns in Uit de verhoorkamer van A. C. Baantjer zo mooi maken, is dat je een mooi kijkje krijgt van hoe het er in het verleden, dat theoretisch gezien nog niet zo lang geleden is, aan toe ging op een gemiddeld politiebureau. Je moet de columns dan ook in de tijd plaatsen. Dat wat toen normaal was, is in bepaalde opzichten niet meer zo 'normaal', zoals dat men vroeger contant geld op zak had, omdat men toen nog niet elektronisch kon betalen. Ook werden alle aangiftes, vermissingen enz. getypt op een typemachine, omdat men toen nog geen computers had. Veel mensen, die die tijd bewust hebben meegemaakt, zullen nostalgisch worden. Net zoals dat ze bij het lezen van de columns en die tijd in Amsterdam, terug zullen verlangen naar die tijd, omdat Amsterdam toen toch anders was dan nu. Tijdens het lezen van de columns heb je het gevoel dat men menselijker was, dat men makkelijker bereikbaar was, ook het politiebureau ging je makkelijker dan nu naar binnen. Het is voor te stellen dat veel mensen terugverlangen naar die tijd. Evengoed zijn er columns die laten zien dat bepaalde dingen van alle tijden zijn en nooit zullen veranderen, zoals de diverse columns over zakkenrollerij laten zien.
Tijdens het lezen van de columns in Uit de verhoorkamer van A. C. Baantjer hoor je de auteur zijn columns vertellen. Over de bizarre dingen die hij heeft meegemaakt, zoals over een vers ei dat Baantjer ooit op zijn bureau gelegd kreeg en de reden ervan was nog vreemder. De columns gaan over de bijzondere en vreemde mensen die hij aan zijn bureau kreeg, zoals iemand die anoniem wenste te blijven. Het is mooi om te lezen dat hij niet alleen maar de slechte kanten van mensen zag, maar dat hij voor sommige boeven ook sympathie had, zoals voor een boef die jarenlang nepsieraden verkocht aan mensen en wat er toen met die boef gebeurde en de reactie van de boef op wat er is gebeurd. Je kunt er alleen maar bewondering voor hebben. Bij sommige columns moet je slikken (tissues bij de hand houden), zoals bij een hartverscheurend verhaal waarbij nabestaanden de overledene moeten identificeren en het onderzoek dat de rechercheurs moeten doen. Deze column laat zien dat veel rechercheurs en agenten nooit aan dit soort dingen zullen wennen, ook al hebben ze nog zoveel meegemaakt. Diverse columns laten zien waarom sommige mensen geen aangifte doen, zoals een echtpaar waarbij in hun winkel is ingebroken en wat het hun gevoelsmatig heeft opgebracht en weer een ander had een andere reden om zijn werknemer toch maar te laten gaan, toen hij er meer en meer aan dacht wat hij voor zijn bedrijf heeft betekend. Je vraagt je daarmee af of dat vandaag de dag nog gebeurd, dat er mensen zijn die van hun aangifte afzien. Even voor de duidelijkheid, de auteur keurde, net als ik, de daden niet goed, maar begreep de mensen wel. Sommige boeven gingen zelfs door een gebeurtenis op het rechte pad, zoals een boef die niet meer vanaf een bovenverdieping naar beneden durfde en wat er toen gebeurde met zijn redster. Helaas krijgen de rechercheurs ook met ondankbare mensen te maken, zoals een column laat zien over iemand van wie iets gestolen is en het uiteindelijk weer terugkrijgt, maar dat bleek een reden te hebben. Sommige columns laten zien dat rechercheurs ook maar mensen zijn en soms mensen uit zelfbehoud wegsturen, zoals over een ruitentikkerij. Daarentegen moet je weer lachen om iemand die verbaasd was dat hij toch was opgepakt nadat hij wat had getest en zei dat hij zelfs van de politie niet op aan kon.Zoals gezegd, je moet vaak lachen om de columns, zoals column waarin een rechter tegen een verdachte zegt hoeveel getuigen hem hebben gezien en de verdachte zegt hoeveel mensen iets niet gezien hebben. Andere columns laten zien dat je kleuters niet moet onderschatten, dat broze en fragiel ogende vrouwen slimmer zijn dan men denkt en waarom sommige mannen liever een valse aangifte deden na een bezoek aan een bepaalde buurt, dan dat ze de waarheid vertelden, maar of dat zo slim was, is maar de vraag. Baantjer bleek veel mensen snel door te hebben, zoals van het meisje dat beweerde ontvoerd te zijn.
Kortom, de columns in Uit de verhoorkamer van A. C. Baantjer geven een mooi kijkje achter de schermen van het werk als rechercheur. Om veel columns moet lachen, maar er zijn ook een paar columns die je met tranen in de ogen zit te lezen en bij andere word je boos om dezelfde reden als Baantjer boos werd. Je waant je tijdens het lezen in de tijd dat Baantjer rechercheur was in Amsterdam en op Bureau Warmoesstraat.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.
Wat vind je van de cover?
Het is een schitterende cover die bij het boek past.
Wat vind je van de titel van het boek?
De titel is erg goed gekozen, want daar draait het boek om.
Wat vind je van de subtitel van het boek?
De subtitel is erg goed gekozen, je weet meteen wat je te wachten staat.
Wat vind je van de schrijfstijl?
De columns zijn stuk voor stuk op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest.
Hoe origineel zijn de columns?
De columns zijn stuk voor stuk erg origineel, omdat ze waargebeurd zijn.
Hoe actueel is het boek?
Het boek is deels nog actueel. Hoewel aangiftes inmiddels online gaan, men tegenwoordig veelal elektronisch betaalt en dus nauwelijks of geen contant geld op zak hebben, zijn zakkenrollerij, mensen die genept worden, winkeldiefstallen, diefstallen uit woningen, moorden, vermissingen, mensen die de weg kwijt zijn, enz. nog steeds erg actueel en zal dat helaas altijd zo blijven.
Wat vind je van de opbouw van de columns?
De columns zijn stuk voor stuk goed opgebouwd.
Zat je direct in de columns?
Ja, ik zat direct in de columns.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden.
Zijn de columns geloofwaardig?
De columns zijn stuk voor stuk geloofwaardig.
Wat vond je van de locatie in het boek?
Amsterdam is een mooie stad.
Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me diverse keren weten te raken, zoals het verhaal van een man die een moord heeft gepleegd om een bizarre reden, maar ook het verhaal van een kind dat door haar vader werd achtergelaten op het politiebureau en hoe de moeder reageerde. Je vraagt je na het lezen van die column af hoe het nu met dat meisje van weleer gaat. Zo zijn er meer columns die me geraakt hebben.
Mooie quote in het boek:
'Geen advocaat. Mag het een pilsje wezen?'
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van waargebeurde verhalen houdt.
Hoeveel boekjes geef je het boek?
📕📔📗📙📘
Ga je het boek nog een keer lezen?
Misschien.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Het is een e-boek, die kan ik niet weggeven, maar het e-boek mag op mijn computer blijven staan.
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen? Ja, dat ga ik zeker.
Leuk weetje over het boek:
De columns zijn eerder in andere boeken van A. C. Baantjer verschenen.
Leesfragment:
Ga naar de website van UITGEVERIJ De Fontein om een leesfragment van het boek te lezen.
Website van de uitgever:
Reactie plaatsen
Reacties