Van Elikser UITGEVERIJ mocht ik dit boek recenseren. Ik wil ze daar hartelijk voor danken.
Waar gaat het boek over?
Als de jonge arts Elias in het onafhankelijk geworden Afrikaanse land arriveert, is de opbouw van de democratische volksrepubliek in volle gang. Zijn autoritaire directeur is alles wat Elias niet wil zijn en de onervaren partijsecretaris van het districtsziekenhuis lukt het amper om het personeel de zo vurig gewenste marxistisch-leninistische beginselen bij te brengen. Ondanks zijn sympathie voor het communisme, verloopt zijn integratie niet zonder slag of stoot en moeten ook zijn verwachtingen in de liefde worden bijgesteld, waarbij zowel de lokale onderwijzeres als de jonge student uit de hoofdstad een rol spelen. De rigide politieke structuur stuit Elias steeds meer tegen de borst en als hij in een burgeroorlog betrokken wordt, ontkomt hij er niet aan zijn conclusies te trekken.
Bron: bol
Over de auteur:
Bart Wolf werkte in de jaren 80 bijna tien jaar als arts in Mozambique en Zimbabwe, landen die na een gewapende bevrijdingsstrijd voor een socialistische politiek kozen. De dokter en de weggelopen naald is een geromantiseerde versie van zijn ervaringen in de regio.
Bron: achterkant boek
Omslagontwerp:
Evelien Veenstra
Binnenwerk:
Evelien Veenstra
Jaar van verschijnen:
2024
Druk:
1e druk
ISBN:
9789463656566
Bindwijze:
Paperback
Aantal pagina's:
228
Genre:
Reisverhalen
Verfilmd?
Voor zover bekend is het boek (nog) niet verfilmd, maar het boek leent zich er goed voor om verfilmd te worden.
Wat vind je van het boek?
Bij het zien van de mooie cover van De dokter en de weggelopen naald van Bart Wolf krijg je het gevoel dat je een verhaal over Afrika, of dat het verhaal zich in Afrika afspeelt, gaat lezen. Het is mooi dat de cover via de zijkant op de achterkant doorloopt.
Bij het lezen van de titel schiet je in de lach. Het is dat het boek overduidelijk geen stripboek is, want het zou zomaar een nieuw avontuur van Suske en Wiske kunnen zijn. Voor zover bekend hebben de vrienden geen avontuur met een dokter en een weggelopen naald, maar je weet maar nooit wat voor avonturen ze gaan beleven en dan zou dit zomaar een avontuur voor ze kunnen zijn.
In ieder geval heeft dit boek dus niets met Suske en Wiske te maken. Pas tegen het eind van het boek wordt duidelijk wat er met de titel wordt bedoeld en moet je, of je nu wilt of niet, erom lachen. Je bedenkt dan meteen dat het een typisch avontuur voor Suske en Wiske had kunnen zijn.
In De dokter en de weggelopen naald van Bart Wolf is Elias in Afrika gearriveerd en gaat als arts aan de slag. Helaas moet hij zijn verwachtingen bijstellen en heeft hij het niet zo op met zijn baas die erg autoritair is en marxistisch-leninistische beginselen bij wil brengen bij het personeel van het districtsziekenhuis.
De integratie van Elias gaat niet zonder slag of stoot en ook in de liefde gaat het niet helemaal zoals hij het liefste wil.
Door de burgeroorlog, waar Elias ook bij wordt betrokken, moet hij, ook vanwege andere redenen, zijn conclusies trekken.
Meteen bij het lezen van het eerste hoofdstuk van De dokter en de weggelopen naald van Bart Wolf word je meegezogen in de belevenissen van Elias. Door de beeldende schrijfstijl heb je het gevoel dat je de avonturen van Elias via de zijlijn zelf meemaakt. Iets wat je liever niet altijd wilt vanwege een aantal bloederige, maar ook horrorachtige stukjes. Dit is dan ook geen boek om onder het eten te lezen of voor het slapengaan.
De auteur heeft zich erg goed ingeleefd in de personages en de plaatsen. Ondanks dat de verhalen in dit boek geromantiseerd zijn, merk je dat de auteur uit eigen ervaring heeft geschreven, dat veel gebeurtenissen nauwelijks fictief kunnen zijn, zoals het opgraven van een overledene dat een paar weken eerder is begraven. Dit hoofdstuk is een van de redenen waarom je dit boek beter niet onder het eten of voor het slapengaan kunt lezen. Tijdens het lezen van dat hoofdstuk zit je bijna te kokhalzen, omdat je het voor je ziet, mede dankzij de beeldende schrijfwijze van de auteur.
Ook de kangoeroemethode kan niet verzonnen zijn, maar het is wel een slimme methode.
De belangrijkste personen heeft de auteur goed uitgediept, zodat je ze beter kent als ze weer een rol in een verhaal hebben. Als je het boek uit hebt, ga die personen, zelfs diegenen die je niet zo mag, missen, omdat je ze allemaal in je hart hebt gesloten.
Al meteen dat Elias net in Afrika was, had je hem begrepen als hij de andere dag rechtsomkeert naar Nederland was gegaan als hij op een nacht ongewenst bezoek op zijn kamer treft en hoe men erop reageert. Gelukkig heeft hij dat niet gedaan, want anders was dit boek met humorvolle, aangrijpende, schokkende en verbazingwekkende verhalen nooit uitgebracht. 😉
Met de verhalen in dit boek laat de auteur zien dat het werk als arts in Afrika niet voor iedereen weggelegd is, zeker niet voor mensen die van de klok zijn en geen tegenslagen kunnen verdragen. Voor het werk in Afrika dien je duidelijk flexibel te zijn en er tegen kunnen dat niets vanzelfsprekend is en dat de bewoners daar wel luisteren naar artsen, maar ook vaak hun eigen gevoel volgen. Het is dan ook bewonderenswaardig van Elias dat hij open staat voor andere zienswijzen en dat hij met medicijnmannen in gesprek is gegaan. Je begrijpt de redenen waarom veel mensen in Afrika voor een medicijnman kiezen beter als je weet waarom dat is. Dat het niet alleen een generatie op generatie iets is.
Je vraagt je overigens wel af en toe af of het inmiddels veranderd is of dat men nog steeds liever voor een medicijnman kiest en dan pas voor een arts in een ziekenhuis kiest. Net zoals je je afvraagt of men in Afrika nog steeds tot op hoge leeftijd doorwerkt en zwangere vrouwen tot vlak voor de bevalling doorwerken. Je hoopt dat dat allemaal inmiddels anders is.
Je moet geregeld lachen om diverse stukjes, zoals waarom veel vrouwen geen spiraaltje willen en waarom vrouwen liever niet aan hun man vertellen dat ze een spiraaltje hebben of hoe die uit de vagina gehaald kan worden en wat een vrouw erover zegt.
Hou de doos met tissues bij de hand, want er zitten een aantal emotionele momenten in, zoals als Elias slecht nieuws aan ouders moet vertellen over hun dochter. Waarschijnlijk zijn dat een van de ergste kanten van een arts zijn, nog erger dan als het om een volwassene zou gaan, ook al is dat net zo erg.
Elias laat hiermee ook zien wat voor lastige keuzes er soms gemaakt moet worden als arts en de frustraties die erbij komen kijken, maar je bewonderd ook de kracht van de mensen.
Diverse stukjes zijn schokkend om te lezen, zoals een vrouw die haar been geamputeerd wil hebben. Toch begrijp je haar en hoop je voor haar dat de arts of met een andere oplossing komt of met haar gedachten meegaat.
De verhalen laten goed zien waarom het belangrijk is als je de taal kent van het land waar je werkt, maar het is ook te begrijpen dat het lastig is als een land heel veel talen rijk is. Zie al die talen dan maar eens te onthouden en niet door elkaar te halen.
Hier en daar is het voor veel mensen (deels) herkenbaar, zoals als Elias op een gegeven moment voor het blok wordt gezet om voor een zaal met mensen te spreken. Veel mensen zullen zijn gevoelens herkennen.
Zo zijn er meer schokkende, ontroerende, grappige en verbazingwekkende verhalen.
Kortom, De dokter en de weggelopen naald van Bart Wolf is een indrukwekkend boek met humorvolle, aangrijpende, schokkende en verbazingwekkende verhalen. Je krijgt een mooi kijkje achter de schermen van een arts in Afrika. De leuke en de minder leuke kanten worden goed belicht.
Hopelijk komt er nog een boek met Elias uit, want je bent benieuwd of hij inderdaad iets heeft opgelopen of dat hij avonturen in een andere plaats kan gaan beleven.
Voldeed het boek aan je verwachtingen?
Ja, het boek voldeed aan mijn verwachtingen.
Wat vind je van de cover?
Het is een mooie cover die bij het boek past.
Wat vind je van de titel van het boek?
De titel is erg goed gekozen. Je moet er meteen om lachen.
Wat vind je van de schrijfstijl?
Het boek is op een vlotte en beeldende manier geschreven, waardoor het boek vlot wegleest.
Zat je direct in het boek?
Ja, ik zat direct in het boek.
Weet dit boek je aandacht vast te houden?
Ja, het boek weet je aandacht vast te houden. Als je eenmaal aan het boek bent begonnen, kun je niet meer stoppen met lezen.
Begrijp je de beweegredenen van de personen?
Ja, van veel personen begrijp ik ze, ook al zou ik anders gekozen hebben, zoals waarom men naar een medicijnman gaat. Van andere personen begrijp ik ze niet, zoals als iemand iets gejat heeft.
Wat vond je van de locaties in het boek?
Die klinken over het algemeen mooi.
Heeft de auteur je kunnen raken?
Ja, de auteur heeft me diverse keren weten te raken, zoals dat Elias gediscrimineerd wordt door een anesthesist als hij een keizersnede wil uitvoeren. Je zou verwachten dat artsen elkaar steunen en niet naar huidskleur en afkomst kijken. Zo zijn er meer stukjes die me geraakt hebben, zoals het verhaal over een jongetje dat misbruikt is.
Mooie quote in het boek:
Zijn werk heeft sporen in het zand achtergelaten en hij realiseert zich dat de wind die na verloop van tijd weer allemaal zal dichtwaaien.
Zou je het boek aanraden?
Ik kan iedereen het boek aanraden.
Voor welke doelgroep zou dit boek geschikt kunnen zijn?
Voor eenieder die van verhalen houdt die op waarheid zijn gebaseerd.
Hoeveel boekjes geef je het boek?
📔📙📗📘📕
Ga je het boek nog een keer lezen?
Nee, ik ga het boek niet nog een keer lezen.
Ga je het boek houden of geef je het weg?
Ik ga het boek laten zwerven.
Ga je vaker een boek van deze auteur lezen?
Ja, dat ga ik zeker.
Leesfragment:
Ga naar de website van Elikser UITGEVERIJ om een leesfragment van het boek te lezen.
Website van de uitgever:
Reactie plaatsen
Reacties